آدما میان تا عاشق باشن.اولش گنداب هستن و بعد خمیر و آخرش آدم.
اما اگه زندگی و بودن بشه فقط تماشای حیونایی که دوپا هستن و تن فروش،کسایی
که بهترین عکس زندگیشون رو از اندام مبارک تناسلی گرفتند،اونوقت خودت هم
میشی پوچ و پوچ و پوچ که فقط بلده دنبال بهونه بگرده.دیگه نه حسی برات
میمونه و نه برکتی.اونوقته که میبینی اون پرنده برا جفتش گل میاره و لونه
میسازه،اما تو ...
و هر وقت نتونستی به خودت بقبولونی که هنوز امیدی هست،پس بهتر که نباشی.اما
همیشه بازنده ها هستند که نیستند.
تو بازنده ای آیا؟)
و بازهم ممنون......... که خیلی چیزا را تو به من دادی
سلام عیدت مبارک گرد و دولاق راه انداختی رفیق میگم حالا منم هیچوقت نیستم تو خیلی نگران بودنی؟ بودن برکتی یا بودن حرکتی تو گنداب بودن لزجی داره که همون آدم هم نمیفهمه لزجی که بوی خوش همون زندگی رو میده بی خیال داداش خیلی وقتها این گناهاست که برکت دارن
سلام سال نو مبارک رفیق
بیخیال بابا بیا سال نو را با افکار خوب شروع کنیم
همیشه برگشتن سخته اراده میخواد که خیلی از ما نداریم
بیشتر آدما فکر میکنن راهی را که میرن درست ترین راه هست یا حداقل چاره ای جز این راه ندارن وای به حال اونیکه میدونن چکار میکنن یا مطمئنن راه بهتر زندگی کردن وجود داره اما خودشون نمیخوان
رفیق؟